Apetrots zijn wij uiteraard op alle sporters die zich Mifitters kunnen noemen. Een voor een hebben zij hun unieke verhalen, hun eigen drive en motivatie om aan een fit en sterker lijf te werken. En soms zitten daar van die verhalen tussen die we gewoon met jullie móeten delen. Zo ook het verhaal van Werner, de oudste Mifitter die je bij ons tegen zal komen. Hij deelt zijn drijfveren om bij ons te komen trainen en ervaringen. Lees je mee?
I'm possible
“Vijfenzestig jaar was ik en ik had mezelf in de jaren daarvoor behoorlijk verwaarloosd. Ik was gewoonweg niet gemotiveerd om gezond te leven. Als gevolg daarvan was ik uit al mijn kleding gegroeid en maat 30 – zoals ik het noem, de maat voor dikke korte kerels – zat me al krap, met boordmaat 45. Op dat moment woog ik meer dan 110 kilo.
Toen ik een weekendje weg ging met vrienden had ik concentratieproblemen, voelde ik me dizzy en moest ik veel drinken en plassen. Op de terugweg heb ik bij elke benzinepomp een flesje drinken moeten kopen en was ik de hele reis aan het drinken. Dat vond ik niet normaal, dus ging ik naar de dokter en heb ik bloed laten prikken. Hij belde me dezelfde middag op: “Er is een koerier naar u onderweg met medicijnen en u moet die vandaag meteen gaan slikken. Uw bloedsuiker is 24,6 en u hebt een forse diabetes mellitus-2.”
Daar schrok Werner enorm van. Hij hield zich aan een strak regime om met zijn suikerziekte te dealen: “Een maand of 10 pillen slikken en een scherp dieet en mijn suikerziekte was onder controle, ik kon de doses afbouwen. Maar ik kon nog steeds niet een trap oplopen en bij het oversteken van het pleintje om boodschappen te doen moest ik halverwege rust nemen. Ik had last van ‘papbenen’ en een dikke buik.”
Tijd voor MiFit
Toen kwam Werner in aanraking met Mifit. “Een vriend van me, die al anderhalf jaar bij Mifit traint, zeurde me al een paar maanden aan m’n hoofd om het eens te proberen. Uiteindelijk heb ik een keertje een afspraak gemaakt met Jim voor een intakegesprek en wat ik zag beviel me wel. Een professionele aanpak, persoonlijke begeleiding, een programma toegesneden op wat ik aankon en wat ik wilde bereiken. Niet gratis, maar ach, je moet iets over hebben voor je gezondheid.”
Dus besloot Werner de sprong in het diepe te wagen. Maar niet zonder scepsis. “Inmiddels was ik 66 en geloofde eigenlijk niet dat ik veel zou kunnen bereiken. Maar Kai bouwde de training op met hele slimme oefeningen en zorgde ervoor dat ik niet over mijn grenzen ging. Heel geleidelijk bouwde mijn conditie op. En mijn spieren. En ik kreeg mijn vroegere soepelheid terug.”
Werner is blij verrast door wat er nu weer voor hem mogelijk is. “Ik heb als gevolg van een verkeersongeluk een titanium plaat in mijn rechterknie en kan daardoor niet springen of rennen. Maar na een paar maanden waren de spieren en pezen weer zo aangesterkt en soepel geworden dat ik dat redelijk kan compenseren. En mijn balans en evenwicht is ongelooflijk toegenomen. Kai zorgt er namelijk voor dat ik me niet overbelast door slimme – maar wel steeds zwaarder wordende – oefeningen waarbij soms hoofdzakelijk één specifieke spier of pees wordt getraind (maar intussen ongemerkt de rest ook).”
Resultaten behalen en trainen ipv sporten
Intussen ziet Werner uit naar de twee keer een uurtje trainen per week: “Het is heel gezellig, na een tijdje ken je een aantal mensen die op dezelfde tijden trainen en je ziet dat de aanpak per persoon verschilt, al naar het doel dat ze willen bereiken. En als ik na een training redelijk afgemat de trap weer afdaal en in mijn auto plof, verbaas ik me steeds weer over de voortgang die ik kennelijk gemaakt heb. En die ook wordt bijgehouden door regelmatig meten en wegen.”
En die voortgang, die mag er zeker zijn! “Het resultaat tot nu toe is dat ik in vijfeneenhalve maand van 102 kilo ben afgevallen naar 91,5 kilo en mijn tailleomvang met 10 centimeter is afgenomen. In plaats van een krappe maat 30 heb ik nu in maat 28 alweer ruimte en mijn boordmaat is afgenomen van 45 naar 39. De diabetes is WEG (al moet ik nog wel twee pilletjes per dag slikken om dat zo te houden) en mijn bloeddruk is weer 123/70. Ik moet wel overhemden maat 40 dragen omdat er beneden de evenaar nog een zuidelijk halfrondje vet zit en op mijn lijf is ook hier en daar nog wel iets terug te vinden. Daarom wacht ik ook nog maar even met het laten vermaken van mijn maatpakken, want het proces zet zich voort.
Ook benadrukt Werner dat het het voor hem niet slechts zit in het trainen bij Mifit. “Kai heeft me geleerd dat er een verschil is tussen trainen en sporten. Sporten is prestatie leveren en moe worden, trainen is gericht een specifiek resultaat bereiken. En dat resultaat zie ik elke keer. Zo train ik de laatste tijd op de roei-ergometer in plaats van op de fietstrainer. Als student heb ik vroeger geroeid en ik begin inmiddels weer de conditie te krijgen om halve wedstrijdafstanden te trainen binnen een acceptabele tijd. Voor mijn leeftijd dan 
“
En het blijft dus niet bij trainen: “De aanpak van Mifit is heel inspirerend en zet me ertoe aan om mezelf weer te willen opbouwen. Zo houd ik, door middel van een tweetal slimme apps, mijn voedselinname in de gaten. Daarbij let ik vooral op de calorieën, maar ook op vet, eiwit en natrium. Ik merk dat door gericht lekker te eten ik eigenlijk niet eens zoveel hoef te laten om toch onder de dagelijks beoogde aantallen te blijven. Het is ook een leuke puzzel soms. Maar ik kan best met enige regelmaat bij mijn favoriete Indische restaurant – het nieuwe Garuda in Den Haag – gaan eten zonder dat ik weer aankom.”
Ommekeer in levensstijl
Na een half jaar inspanning kan Werner echt zeggen dat hij een transformatie heeft ondergaan. “Door de ervaring en begeleiding van Mifit heb ik mijn levensstijl weer omgedraaid en ben ik van een bankhangende ouwe heer in een fitte, sportieve man veranderd. Ik zie uit naar de tijd die komen gaat. Deze maand ga ik met pensioen en nu heb ik weer de energie om lange motorritten – mijn favoriete hobby – te kunnen maken. Ik heb energie en mijn levensmotto past weer:
“Senang is not a state of mind, but a way of life”.
